Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Καλά εσένα σε ξέχασαν νωρίς

Λένε ότι δεν έχει σημασία πόσα βιβλία θα γράψει ένας συγγραφέας στη ζωή του. Ο Σάλιντζερ έγραψε τον Φύλακα στη σίκαλη, κανείς δεν θυμάται με τη μια ένα ακόμη τίτλο βιβλίου του αλλά έμεινε κλασικός. Στην ελληνική λογοτεχνία, νομίζω ότι ένα από τα 4-5 βιβλία που σημάδεψαν τη δεκαετία του '80 ήταν το ''Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς'' του Χρόνη Μίσσιου που έφυγε πριν από λίγες μέρες. Θυμάμαι ακόμη ότι πίσω στην εφηβεία μου ήταν ένα από τα βιβλία που με σημάδεψαν για την πολιτική ματιά του. Αυτό μαζί με την Ορθοκωστά του Βαλτινού, τους Κεκαρμένους του Κάσδαγλη και μερικά ακόμη βιβλία της λεγόμενης ''στρατευμένης'' λογοτεχνίας.
Ολα αυτά με μια αναγκαία υποστημείωση: ΚΚΕ δεν έχω ψηφίσει ποτέ στη ζωή μου και δεν θα ψηφίσω ποτέ, παρότι δύο από τους καλύτερους φίλους μου ήταν μέλη της θρυλικής ομάδας Γράψα. Δεν είναι μόνο ιδεολογικό το θέμα, πολύ απλά οι άνθρωποι είναι ξεχασμένοι σε άλλο αιώνα και φροντίζουν να το αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία. Ο Μίσσιος έμεινε σχεδόν 30 χρόνια στη φυλακή, ήταν από τουςε μεγαλύτερους αγωνιστές της Αριστεράς αλλά έκανε το....λάθος να ανήκει σε λάθος πλευρά της (κατά το ΚΚΕ)... Ο Ριζοσπάστης τον αποχαιρέτησε με ακριβώς 93 λέξεις κείμενο! Ούτε καν 100!!! Διότι δεν ήταν μέλος του, προφανώς δεν διάβαζε Ριζοσπάστη και δεν είχε πάει ποτέ σε αφισοκόλληση.... Καλά εσένα Χρόνη σε ξέχασαν νωρίς...
Για όσους τυχόν δεν έτυχε να τον γνωρίσουν όσο ζούσε αρκεί μια αποστροφή του που υπάρχει στην προμετωπίδα του μπλογκ του  (http://chronismissios.wordpress.com) για να αντιληφθούν την επιδραστικότητά του. Οι γενιές της δεκαετίας του '70 και του '80 μεγάλωσαν (μεγαλώσαμε γιατί κάπου εκεί μέσα ανήκω) πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν τον κόσμο. Ο Χρόνης γράφει σε μια σπάνια στιγμή αυτογνωσίας και αυτοκριτικής: ''Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα όμως δεν θα επιτρέψω ούτε σε αυτό να με αλλάξει''. Το τήρησε και πιστεύω ότι έφυγε ευτυχισμένος. Και ας τον ξέχασαν νωρίς οι πρώην σύντροφοί του.

2 σχόλια:

  1. Τελικά δεν ξέρω αν "ευτυχώς που χάσαμε" αλλά η ζωή και το έργο κάποιων μας εμπνέουν.


    Υ.Γ.
    http://dosepasa.wordpress.com/2010/07/04/55/

    Επειδή αναφέρθηκες στην "ομάδα Γράψα"...μετέπειτα ΚΝΕ-ΝΑΡ...ΝΑΡ σκέτο...συμμετείχε στο ΜΕ.ΡΑ....ενώ τώρα στην ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (πολλά αρκτικόλεξα ξέρω).
    Για όσους είμασταν φοιτητές στα 90ς ήταν μια μορφή γνήσιου αγωνιστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή